~Rüyamdaydı Şairler Sultanı~

İnternette dolaşırken bir yarışma gözüme çarptı. Necip Fazıl Kısakürek hakkında bir şiir veya düzyazı şeklinde yazı hazırlayıp yarışmaya katılıyordu insanlar. Bende merakla sonucu beklemeye başladım. Geçen gün baktığımda “Dervish” nickini kullanan www.n-f-k.com site üyesinin yazısı birinci seçilmiş. O güzel eseri öncelikle okumanızı istiyorum. Yazının en altında eleştrilerimi yazacağım o yazı hakkında.

 

**************************************************************** 
****************************************************************  

Rüyamdaydı Şairler Sultanı

Her zaman bahseder dururuz; nerede o eski bayramlar, o eski … ler-lar. Haksız mıyız peki ? NFK gibi bir üstadı, dostu, fikir babasını… anladıktan sonra günümüzdekileri gördüğümüzde “ nerede o eskiler…” cümlesini söylediğimizde haksız mıyız ?

Hepiniz bilirsiniz: Bir şiirdeki her mısra, her kelime; binlerce olguyu, binlerce düşünceyi anlatmalıdır, insanı alıp derin düşüncelere daldırmalıdır, bizi uzaklara götürmelidir ki şiir olsun. NFK dan bir örnek alalım da ne demek istediğimi somutlaştıralım:

Kara gökler kül rengi bulutlarla kapanık;
Evlerin bacasını kolluyor yıldırımlar.
İn cin uykuda, yalnız iki yoldaş uyanık;
Biri benim, biri de serseri kaldırımlar.

Biri benim, biri de serseri kaldırımlar… Ne söylenebilir ki 🙂 ? Şiiri hepiniz bilirsiniz, üstteki mısrayı alarak anımsatmışımdır umarım “Kaldırımlar” şiirinin tamamını sizlere.

Gönül istemez mi tv yi açtığında, radyoyu dinlediğinde, candan, yürekten, heyecanlı ama bir o kadarda etkili bir şekilde şiirlerini dinleyicilerinin beğenisine sunan bir şairin şiirlerini kendi sesinden hissetmeyi ? Gönül istemez mi o ustaların ustaca yorumlarında kendini hissederken çileye batıp çıkmayı ?

NFK günlerden birinde ulusal bir tv kanalına konuktur. Kısa bir sohbetten sonra başlıyor Sakarya Türküsü’nü söylemeye Üstad:

İnsan bu, su misali, kıvrım kıvrım akar ya;
Bir yanda akan benim, öbür yanda Sakarya.
Su iner yokuşlardan, hep basamak basamak;
Benimse alın yazım, yokuşlarda susamak.

O andaki ruh halimi düşünüyorum. Dervish o anda olur bir su, yatağında akmaya başlar kıvrım kıvrım… Dalar derinlere, gider kendisinin bile bilmediği yerlere. Bir bakar ki Sakarya’dadır, bir de görür kendini Büyük Doğu’da. O an hisseder yoldaşlarını yanında, yol onun, yoldaşları onun, gerisi hep angarya!

Gezdiği yollarda toz olur, vurur sazın tellerine, sazdır sözdür dervish o anda, belkide yazar çizer, incecik bir yolda ilerler. Su gibi akıp geçmiştir zaman, NFK söylemiştir söyleyeceğini.

Mevzu olmuştur Osmanlı bir an. Malum, Osmanlı’dan nefret eden torunları vardır artık bu ülkede. Bu mevzuya girilmese sohbet yarım kalır. Nede olsa büyük fikir babasıdır NFK. O’nu dinleyenler bu konu hakkında da bir çift söz söylemesini bekler. NFK sille misali bir cümle sarf eder o anda; “Kökünü beğenmeyen dal ve dalını beğenmeyen meyve olgunlaşmadan çürür!”

Onu o anda izleyen yüz binler, ayakta alkışlamaya başlar NFK’yı. Sunucu bile kendini zor tutmaktadır o büyük insanın boynuna sarılmamak için.

Sohbete devam ederler. NFK, gönülleri coşturur, körpe beyinlere su olur, paslanmış gönüllerin eşi bulunmaz ilacı olmuştur. Ve her başlangıcın bir bitişi olduğunu anlatmaya çalışır Sunucu titrek sesiyle. Son sözünü duymak ister insanlar NFK’nın; “Fikirde, sanatta, anlayışta, anlatışta, buluşta, tutuşta, dağıtışta, toplayışta ve nihayet yaşanmaya değer hayatın ölçülerini billûrlaştırma işinde dünyanın en büyük adamı olmak isterdim; nefsim için değil de, sırf O’nun ümmetinden en hakîr ferde düşen liyakat payını ve üstünlük derecesini göstermek için… “

Bu son kelimeleri ile yeni bir tokat daha yapıştırır Bütün Müslümanların suratına. Dervish’in yüzü kızarır, tv ye bakmaya cesaret edemez, donup kalmıştır milyonlar, gibi. O’nun ümmetinin bir parçası olduğunu bilir ve ümmetin bir parçası olduğu halde kendi payına düşen görevlerini yerine getirmediği için kendini paralar. Bir müddet afallamadan sonra kendine gelir ve uyanır ki çok güzel bir rüya görmüştür Dervish.

Güzel bir rüya.

**************************************************************** 
****************************************************************  

Yarışma hakkında daha detaylı bilgi istiyenler şu linke tıklasınlar: http://www.n-f-k.com/nfkforum/index.php?showtopic=2431&st=0 mevzu bahis yazı ikinci sayfada altlara doğrudur.

Gelelim yazının değerlendirilmesine.

1) Bu tür yazılarda isim kısaltmaları kullanılmamalıdır.  İkide bir nfk nfk demişssin. Olmaz böyle güzel kardeşim.

2) Smile asla kullanılmamalıdır. Yazının ciddiyetini bozar.

3) İnternette kullanılan nickler asla kullanılmamalıdır. Ne o yazıda “dervish” filan. Ahmet de mehmet de kardeşim.

4) Necip üstad bir gün televizyona çıktı gibisinden birşeyler yazmışssın. Yazıyı okurken çok hoşuma gitti orası. Ama son kısmında Rüya olduğunu söylemişssin. Tamam güzel de, başta belli edecektin bir rüya olduğunu. Ama güzel bir sürpriz olmuş. Aslında belkide böyle yapman iyi olmuştur. Bunu pek eleştiremem.

5) Yazının girişi sanki başka birşeyi anlatacakmış gibi görünüyor. Bağ kurulamamış tam olarak.

Ve birkaç ufak tefek eksiklik daha görüyorum.

Ama bütün bunlara rağmen, insanı alıp bir yerlere götüren bir yazı yazmışssın Dervish kardeşim. Gerçekten tebrik etmek gerekiyor. 10 üzerinden 7 verdim. Eleştrilerimdeki ilk üç maddeyi yapmasaydın 10 üzerinden 9 u hak edecektin. Eğer o hataları yapmasaydın gerçektende mükemmel bir yazı olacaktı işte. Neyse sağlık olsun diyelim ve yolumuza devam edelim.